Nekada davno, pre mnogo godina seoski klesari u zapadnoj Srbiji su u meki kamen peščar urezivali likove vojnika koji su umrli tamo negde na bojištima borivši se za Srbiju u Prvom i Drugom srpskom ustanku, kao i u Prvom svetskom ratu, a najbliži su onda to postavljali kraj puteva. Peščar nije kamen za sva vremena, ali je ipak kamen. U kraju oko Ivanjice ima ih oko 500. Sa prednje strane spomenika uklesan je lik vojnika sa puškom ili sabljom, ponekim ordenom, vojničkom čuturom. Sa zadnje strane uklesan je epitaf i poneki podatak o poginulom koji je na ponekom spomeniku uklesan i sa strane. Specifičnost ivanjičkih krajputaša je to što jedan spomenik može biti posvećen dvojici, pa čak i trojici poginulih boraca. Po pravilu ovi spomenici, koji su podignuti sa željom da voljeni ne odu u zaborav, visine su između metar i metar i po, jednostavnog su oblika, pravougaonog preseka.