Sarajevo je glavni i najveći grad Bosne i Hercegovine. Kroz grad protiče reka Miljacka, a u neposrednoj blizini grada je Vrelo Bosne. Grad okružuju olimpijske planine Jahorina, Bjelašnica, Igman, Treskavica i Trebević, na kojima su se odvijale Zimske olimpijske igre 1984. godine.
Ime Sarajevo se izvodi iz turske imenice saray, što znači "palata" ili "dvorac". Osnivačem Sarajeva smatra se Isa-beg Ishaković, koji je 1462. izdao naredbu o formiranju grada, sagradio prvu džamiju, dvor, most i nekoliko javnih ustanova. 1507. grad se prvi put pominje svojim današnjim imenom. Intenzivni razvoj zanatstva i trgovine brzo su od Sarajeva stvorili bogat grad, raskrsnicu religija i kultura, trgovačkih puteva i putnika. U 16. veku to je bio jedan od najbogatijih gradova u ovom delu Evrope, kada su izgrađene i neke kapitalne građevine koje i danas predstavljaju bisere arhitekture i civilizacije tog doba. „Zlatno doba“ prekinuo je požar 1697, kada je austrijski princ Eugen von Savoyen sa 8500 vojnika ušao u grad i do temelja ga spalio.
Od 1850. je Sarajevo glavni grad Bosne, provincije Osmanskog carstva. U grad se doseljavaju Jevreji Sefardi, grade sinagoge, a istovremeno nastaju pravoslavne, katoličke i evangelističke crkve i katedrala. Sarajevo je na malom prostoru našlo mesta za sve četiri velike svetske religije, kulture i civilizacije. Dugotrajni suživot je stvorio posebnu kulturu i multinacionalni duh, koji je izdržao mnoge istorijske izazove. Dolaskom Austro-Ugarske uprave, uz svoj orijentalni, dobija i drugi, evropski izgled.
Ime Sarajevo se izvodi iz turske imenice saray, što znači "palata" ili "dvorac". Osnivačem Sarajeva smatra se Isa-beg Ishaković, koji je 1462. izdao naredbu o formiranju grada, sagradio prvu džamiju, dvor, most i nekoliko javnih ustanova. 1507. grad se prvi put pominje svojim današnjim imenom. Intenzivni razvoj zanatstva i trgovine brzo su od Sarajeva stvorili bogat grad, raskrsnicu religija i kultura, trgovačkih puteva i putnika. U 16. veku to je bio jedan od najbogatijih gradova u ovom delu Evrope, kada su izgrađene i neke kapitalne građevine koje i danas predstavljaju bisere arhitekture i civilizacije tog doba. „Zlatno doba“ prekinuo je požar 1697, kada je austrijski princ Eugen von Savoyen sa 8500 vojnika ušao u grad i do temelja ga spalio.
Od 1850. je Sarajevo glavni grad Bosne, provincije Osmanskog carstva. U grad se doseljavaju Jevreji Sefardi, grade sinagoge, a istovremeno nastaju pravoslavne, katoličke i evangelističke crkve i katedrala. Sarajevo je na malom prostoru našlo mesta za sve četiri velike svetske religije, kulture i civilizacije. Dugotrajni suživot je stvorio posebnu kulturu i multinacionalni duh, koji je izdržao mnoge istorijske izazove. Dolaskom Austro-Ugarske uprave, uz svoj orijentalni, dobija i drugi, evropski izgled.
TZ Sarajevo
GP
