Na desnoj obali reke, nasuprot mesta gde su 1804. godine pogubljeni Ilija Birčanin i Aleksa Nenadović, leži Tešnjar. Glavna ulica, stegnuta između obale i padina brega, prati tok Kolubare. U 19. veku, dušu Tešnjaru su davali ulični prodavci koji su u zoru nudili salep iz kanti. Pekari su tokom dana prodavali zemičke i kifle, dok su se ćevabdžije pojavljivale predveče. Sa zalaskom sunca, Tešnjar bi se pretvarao u šetalište.

Danas, Tešnjar predstavlja jedinstvenu gradsku celinu devetnaestog veka očuvanu u Srbiji, sa kaldrmisanim dvorištima punim cveća i drveća. Ovde su i dalje prisutni stari zanati poput tkača, grnčara, obućara, voskara, licidera, berbera, trukera, krojača. Sa preko desetina ugostiteljskih objekata, Tešnjar je danas omiljeno mesto za izlaske Valjevaca i njihovih gostiju.