Istorijat manastira je manje poznat jer ne postoje pouzdani pisani podaci ni o vremenu nastanka manastira, kao ni o tome ko ga je sagradio. Sa sigurnošću se samo može reći da je izgrađen u srednjem veku. Za otkrivanje ovog srednjovekovnog manastira najzaslužniji je jeromonah Danilo, koji dok je službovao u Manastiru Uvac, više od dve godine proveo lutajući po zlatiborskim padinama u potrazi za ruševinama svetinje koja mu se nekoliko godina pre dolaska u Uvac počela ukazivati tokom molitvi. Pronađeni ostaci su napravljeni od sige, materijala koji se koristio za izgradnju srednjovekovnih manastira, pa se zbog toga sa sigurnošću može tvrditi da je i ovo bila srednjovekovna svetinja. Tokom iskopavanja ruševina, na mestu gde se u pravoslavnim svetkovinama nalazio oltar, pronađena je skrivnica sa više od 260 dobro očuvanih mletačkih zlatnika iz 17. i 18. veka. Pronalazak ovih zlatnika svedoči da se manastir nalazio u pograničnoj zoni gde je bila razvijena trgovina sa Mletačkom republikom.

Od novca koji je dobijen za zlatnike počinje obnova prvobitne stare bogomolje posvećene Svetom velikomučeniku Pantelejmonu (mala manastirska crkva), a kasnije i izgradnja veće crkve posvećene Svetom Vasiliju Ostroškom. Kasnije su izgrađeni i manastirski konaci za smeštaj sestrinstva (danas je ovaj manastir ženski manastir), gostoprimnica, ekonomski objekti i druge građevine neophodne za život u manastiru.