Na desnoj obali Zapadne Morave uzana kozja staza vodi do pećine Kađenice. Ovo skrovito mesto služilo je kao zaklon srpskom narodu odbeglom od Turaka, pre svega ženama i deci.

Tokom Prvog srpskog ustanka, 1813. godine, oko stotinu ljudi utočište je pronašlo u ovoj pećini. Turci su ih našli, pa su ulaz u pećinu zatvorili gomilom granja i slame i zapalili. Odbegli žitelji se tada ugušiše od dima i vatre. U znak sećanja na stradanje tih ljudi, narod je ovu pećinu nazvao Kađenica. Kosti žrtava stajale su u pećini prekrivene prahom i pepelom sve do 1940. godine, od kada počivaju u kamenim sarkofazima. Devedesetih godina izvršeno je uređenje pećine i prilaza do nje.