U samom centru grada jedini je spomenik iz vremena turske vladavine koji je očuvao svoj prvobitni izgled. Ovo zdanje izgrađeno na temeljima rimskog kastela, u drugoj polovini XVIII veka, kulukom Vlasotinčana, Grdeličana i stanovnika okolnih sela, u tom periodu služilo je kao administrativno-upravna zgrada.

Danas je adaptirana za potrebe Zavičajnog muzeja, pod upravom je Kulturnog centra. Zgrada je od 1979. pod nadzorom Zavod za zaštitu spomenika kulture u Nišu kada je i doba do danas i izložba Srpske grafike od šesnaestog do devetnaestog veka, koju je Vlasotincu poklonio akademski slikar i grafičar Miodrag Nagorni. Zbirka predstavlja antologijski izbor srpske grafike i sadrži drvoreze, bakroreze i litografije. Turska kula je pod zaštitom zakona od 1985. godine.

Ova zgrada, je jedini objekat iz Turskog perioda, a Feliks Kanic prvi piše o njoj i pretpostavlja da je izgrađena na temeljima nekog rimskog kastela. Vlasotinčani vole da se pohvale da Turci nikada ovde nisu živeli kao građani, da nisu ovde imali svoje džamije, ova kula je predstavljala njihovu administrativnu upravu i ujedno jedinu njihovu građevinu. Ovakve kule ili karaule su građene na trgovačkim putevima u tom periodu i takva naselja su nazivana „derbendžijska“ što znači da su njihovi stanovnici bili oslobođeni harača a da su za uzvrat čuvali turske trgovačk karavane od hajduka i lopova. Po oslobođenju od Turaka neko vreme je u njoj bila opštinska uprava da bi od 1979. nakon restauriranja i stavljanja pod zaštitu države kao spomenik kulture, u njoj bio napravljen muzej što je i danas. Pored legata profesora Miodraga Nagornog, sobe stare srpske grafike, u muzeju se možete upoznati i sa svedocima razvoja kulture na ovim prostorima, a takođe postavka koja zavređuje posebnu pažnju je i deo posvećen nekada čuvenom vlasotinačkom vinogorju.